1356. október. 17
Ez a dokumentum nagyon fontos részünkre és egyben perdöntő bizonyíték a hazugságok ellen.
Leírom, hogy mi történt, mert a történtek elég nagy hatással voltak rám. A készülő könyvemben ezt is megírom majd.
A Kerecsenfészekben Harmath Albert ígért segítséget a dokumentum magyarra fordításában, mivel édesapja tud tanári szinten latinul. Pár nappal későbbi telefonhívásomkor közölte, hogy kész a fordítás és 95.000 Ft-ért megkaphatom a három és féloldalnyi anyagot és örüljek, mert kaptam 30 ezer forint kedvezményt.
Hirtelen úgy éreztem magam, mintha meggyulladt és lángolt volna mindenem, mintha süllyedni kezdtem volna a földben őseink közé, hiszen pont ott álltam a préposti váron belül az Ó-Budai Fehéregyházán. Miután közöltem az „úriemberrel” hogy engem senki sem szponzorál a kutatásaimban még ő lepődött meg, hogy én ezt „szerelemből” csinálom. Napokig úgy éreztem magam, mint akinek eltávolították valami nagyon fontos szervét.
Ha valaki segíteni tudna nekünk az okleveles Latin szövegek magyarra fordításában, az nagyban megkönnyítené további munkánkat.
1356 október 17.1. Lajos k. a királynéval egyetértésben, hogy az óbudai királyi várnép és a prépostság jobbágyai közt állandó viszálynak elejét vegye, országos bizottsággal vizsgáltatja felül a prépost jogát a terület felett, azt írásba foglaltatja, a várost királyi és prépostsági részre felosztván a két rész elválasztó határait megjáratja.
Ludovicus Dei gracia Hungarie Dalmacie Croacie Rame Servie Gallicie Lodomerie Bulgarie Comanieque rex princeps Sallernitanus et honoris montis Sancti Angeli dominus ac Elizabet eadem gracia regina ipsius genitrix omnibus christifidelibus presentibus et futuris pi esencium noticiam habituris salutem in salutis largitore. Quia conditoris omnium sumpma providencia orbem terrarum sub regnorum distinccione disposuit et sic regum ac principum régimén dirigi voluit, et salubriter gubernari suum gregem regalibus procul dubio incumbere dinoscitur officiis, ad ea con-tinua solicitudine intendere, que gregi sibi credito expedire viderint ac noverint opportuna, et presertim circa ecclesiarum negocia atque iura eo specialius et devocius eos convenit exeitari, quo conditor antedictus eam sumptam in genere matrem cunctorum fidelium esse censuit et magistram, ut Deo propicio sibi illic famulantes protegantur a noxiis, salutaria semper incrementa recipiant et pacis aífluant [ubertate, nincs a szövegben] nunc eisdem donaciones novas faciendo, nunc donata ampliando, nunc pro his, que successive inutilia essent reddita, de uti-lioribus permutacionis titulo seu alias providendo. Proinde ad universo-rum noticiam harum serie volumus pervenire, quod cum inter prepositum et capitulum Bude" veteris ex una parte, et castellanum nostrum ac cives de eadem ex altéra, multipharie discordie, discensiones, scandala, rixe et con-tenciones ab olim exorte fuissent, successive et super hy s utrimque tam ab antiquo ex eo, quia idem prepositus cum capitulo iura, iurisdicciones et dominium proprietarium vendicabat in oppidum et cives antedictos vigore
donacionum regalium ipsorum ecclesie íacte, et collate ipsis recusanti-bus eisdem obedire in hac parte. Nosque ad oppidum seu civitatem ipsam speciali ducimur aífeccione, quod cuilibet exinde pátere potest intuenti, quia duas solempnes ecclesias, unam videlicet pro collegio pre-positi et capituli predictorum nos regina nostris sumptibus reginalibus, aliam in honorem Beate Virginis pro usu sororum Sancte Clare ordinis Sancti Francisci ex nostris sumptibus communibus regalibus et regina-libus de novo edificari et construi fecimus in eodem, volentes de iuribus prepositi et capituli iam dictorum clarius iníormari, ea nobis in presencia prelatorum et baronum regni nostri exhibéri íecimus per eosdem et privilegiorum ac aliorum instrumentorum tenores diebus quamplurimis examinari diligenter, super eorundem firmitate et vigore consciencias certorum prelatorum et baronum, et specialiter Demetrii Varadiensis, Nicolai Zagrabiensis aule nostre vicecancellarii, Joannis Wesprimiensis ac Stephani Nitriensis, necnon Ladislai prepositi Csasmensis comitis capelle nostre, et Gregorii custodis Varadiensis decretorum doctoris, capellano-rum nostrorum, item Nicolai waivode Transilvani et comitis Zonuk, Chy ko magistri thavarnicorum nostrorum, Thome filii Petri ianitorum nostrorum magistri, ac Nicolai filii Petenci(?) condam waivode Transilvani, quos ad hoc duxeramus eligendo ordinandos. Et quia prout iidem demum nobis eorum fide et íidelitate sancte corone debita post eorum maturam deli-beracionem habitam super ipsis retuleri pretactum comperimus prepositum et capitulum antedictos quoad iurisdiccionem et ipsius exercicium ac tributum fori, chibriones, que a vineis sub ipsius civitatis seu oppidi territorio constitutis exigi consueverant, clarum ius habere, et in ipsorum consisterepossessionepacificaet quieta; sed quo ad domínium proprietarium et tributum navium, quod ad presens pro castro nostro exigitur, licet iura eorum exhiberent, non tamen in ipsorum possessione a tempore, cuius exta-ret memória, eos nunquam constabat extitisse vei fuisse, super salubri im-primis ecclesie statu atque iuribus reperimus meditacione sollicita cogitare. Et ut inter illic domino íamulantes vigere possint tranquille beatitudinis, quietis et solide pacis gracia conservari, et ne illis discensionum seu discordia-rum turbine agitacionis ac licium, que exinde sequi possent excursio(?) in-tentis et fidelium tepescere posset devocio ac cultus et officium lancescere fidei christianorum, cum nonnisi pacis in tempore benin ... posse asseratur pacis actor secundum canonicas sancciones, ut horum materias in quan-tum esse possibile amputare valeamus, toto conamine providere, consi-derantes igitur, quod propter vicinitatem castri nostri predicti eciam iura» in quorum possessione prepositus et capitulum prelibati existebant, poterant deperire vei saltem inutiliori ipsis reddi in futurum pro se dandis discordiis dissensionibus rixis, contencionibus et scandalis supradictis, deliberavimus et firmamus iura omnia temporalia supradicta preter chybriones, que prepositus et capitulum in parte pociori infraspeciíicanda oppidi seu civitatis ipsius, et in illius civibus, nec non tributis tam fori quam navium, seu iurisdiccionem se habere pretendebat, ad manus no-stras regias et reginales revocare ac eisdem preposito, capitulo et ecclesie
de utilioribus et amplioribus necnon ipsis magis expedientibus redditi-bus et proventibus permutacionis titulo requisita primitus super huius-modi permutacione sedis apostolice licencia et obtenta, prout patet ex forma bulle, per quam certis regni nostri episcopis, videlicet Demetrio Waciensi, Nicolao Zagrabiensi aule nostre vicecancellario, Johanne Wesprimiensi huiusmodi permutacionis inquisito et perfecto a sede apostolica est commissa. Super cuius quidem contractus perfeccione et premissa nostra provisione íacienda et complenda iidem prepositus et capitulum maiestati nostre instancia humili et devota supplicabant. Communicato igitur consilio nostrorum omnium prelatorum baronum premissa super prelibatis deliberacione diligenti compensatis omnibus utilitatibus proventibus et reditibus, quod iamdicti prepositus et capitu-lum habebat vei habere poterant, in civitate seu opido ac aliis iuribus supradictis, quod ius ea omnia eciam nec ad dimidietatem quantitatis sive sumpme infrascripte extendi valerent modo aliquali, nichilominus tamen ut illa omne super excendiverint, pro nostra nostrorumque progenitorum salute in donacionem ipsi ecclesie nove per nos reginam edificate cadere dinoscuntur, reditus et proventus ducentarum marcarum bone cusionis Budensis eisdem annis singulis constituimus et assigna-mus perpetuo possidendas; pro quibus possessiones Komar, Galambok, Zempetur et Kórus in comitatibus Symigiensi et Zaladiensi constitutas demptis tamen et exceptis terragiis, censibus et aliis quibuslibet iuribus virorum religiosorum fratrum ordinis Sancti Augustini claustri Beate Elisabet de dicta Komar in literis privilegialibus domini Bele regis ipsius claustri primi íundatoris et aliorum regum pyorum nostrorum progenitorum contentis et expressis, que ipsi íratres a tempore funda-cionis ipsius claustri iam dictarum literarum privilegialium regalium et aliorum efficacissimorum instrumentorum vigoribus et iustis titulis usque ad hec tempóra pacifice tenerunt, perceperunt et possiderunt, que omnia ita salva esse volumus, ut per presentem concambialem contra-ctum dictis íratribus et eorum claustro nullum possit in posterum preiu-dicium generari, cum omnibus earundem possessionum utilitatibus et pertinenciis ac dominio proprietario necnon tributo cybrionibus collectis, exaccionibus et iurcisdiccione plenaria ac generaliter iuribus et erao-limentis quibuscunque, quibus per nostram maiestatem habite existunt et possesse, quorum reditus et proventus sumpmam prelibatarum du-centarum marcarum extendunt et transcendunt, sicut per homines nostros et eorundem prepositi et capituli necnon prelatorum predictorum, quibus inquisicio est commissa, quatenus ad investigandam qualitatem et quan-titatem iamdictorum redituum et proventuum duxeramus destinandos, íuimus informati, duximus iure perpetuo coníerendas. Volentes et decla-rantes, quod iidem prepositus et capitulum possessiones ipsas cum eisdem iuribus et immunitatibus possidere valeant, quibus antea opidum sive civitatem ipsam possidebant et specialiter quod homines cuiuscunque condicionis intra ipsarum villarum territórium liabitantes non ulterius alicui nisi prepositi Budensis et capituli iudicio astare teneatur, et
quod nullus iudicum seu baronum regni nostri cuiuscunque baronatus prefulgeret dignitate, in ipsis villis vei ipsarum territoriis sub metis et limitacionibus earuin incluso sibi possint vei debeant aliqualiter vendi-care, prout eciam hanc clausulam in antiquis eorum privilegiis vidimus contineri, totum ipsorum ius et dominium in iam dictam ecclesiam et prepositum ac capitulum transferendo, ipsosque per strenuum aule nostre militem magistrum Ladislaum fillum Philippi de Zentgeroth comitem de Segusdino sub testimonio Strigoniensis capituli in earum possessionem et dominium proprietarium introduci íaciendo nemine contradictore ap-parente, ac promittentes eosdem in ipsarum villarum et pertinenciarum earundem possessione conservare et ad id eciam nostros successores et heredes obligantes. E converso autem iam dicti prepositus et capitulum renunciantes omnibus iuribus et dominio, quod se in ea parte civitatis seu oppidi, quam nobis metaliter assignarunt, ac iurisdiccioni, nec non tributis tam íori quam navium habere pretendebant, eorundem ius et dominii proprietarium exceptis cybrionibus, quos eisdem duximus reliquendos, in quos tamen cum tyna seu mensura Posoniensi exigi vo-lumus per eosdem, prout in eorum privilegio continetur, ius nostrum re-gale ac reginale et dominium proprietarium transtulerunt iure perpetuo possidendos, tenendos pariter et habendos, et in earundem possessionem paciíicam [per] Thomam filium Petri magistrum ianitorum nostrorum ac ca-stellanum nostrum de Chokakew et dicti castri nostri Budensis sub eius-dem capituli Strigoniensis testimonio, nostro nomine introdueentes, annuentes insuper, ut nos in ea civitatis ipsius parte, que nobis cessit, ecclesiam parochialem de novo construendi, aut de ecclesia beate Mar-garete, que ibi existit, parochialem eligendi liberam habeamus íaculta-tem, cuius plebanus per nos presentatus et per prepositum institutus iura parochie quoad ius firmandi et alia ecclesiastica sacramenta minis-trandi eo modo, quo plebanus montis novi Pestiensis possit exercere, sed in ipsam ecclesiam necnon plebanum ac cives seu hospites nostros de eadem quoad causas spirituales ipsas audiendi et fine debito terminandi iam dictus prepositus eam iurisdiccionem exercebit, quam Strigoniensis archiepiscopus quoad plébániám et civitatem montis novi Pestiensis exercere consuevit, ita tamen, quod interdiccio in civitatem seu partém civitatis, que nobis cessit, imponere nequeat, nisi in casum, ubi cives seu hospites ipsius aut aliqui ex eisdem preposito et capitulo in solucione sue decime, vei cybrionum essent negligentes vei remissi, eciamsi ex-pediat suspensionem ex communi cedit pleno iure quo ad temporalem et spirituálém iurisdiccionem et utriusque iurisdiccionis exercicium eisdem remaneat perpetuo possidendum, in quo nullum ius nobis aut nostris successoribus regibus vei reginis reservando, quam partém eisdem iuribus et libertatibus uti volumus, quibus qualis pars que nobis cessit, uti dignosceretur. Preterea ordinavimus et disposuimus, quod si successu temporum contingat cives seu hospites nostros in civibus seu hospitibus prepositi et capituli in porcionibus sic distinctis commorantes discordare vei rixari, tunc in ipsarum discussionem et sedacionem ea consuetudo
servetur, que in Alba regali civitate nostra observatur. Ceterum quia eastrum in ipsius civitatis seu opidi latere constitutum in territorio iam-dicte Budensis ecclesie edificatum íuerat et constructum et ob hoc castellanus noster nomine dicti castri quolibet anno unam marcam auri preposito et capitulo solvere tenebatur, qnia iam in porcionem nostri territorii cessisse dinoscitur, iidem preprositus et capitulum ab ipsius unius marce auri solucione perpetuis temporibus expeditum et liberum reddiderint renunciando omni iuri, quod in eo hactenus habuissent. Quam quidem opidi seu civitatis partém sic nobis cedentem civitatem regiamfore constituimus et metali distinccione per eundem magistrum Thomam et iamdicti capituli Strigoniensis testimonium volentibus eisdem preposito et capitulo ac prelatis commissariis supradictis necnon consen-sum prebentibus et assensum a porcione ecclesie ipiusque tenutis hiis metis duximus separandam. Prima meta incipit a parte orientali ultra partém Danubii ab angulo claustri Sancte Clare de insula leporum et sic procedendo et transeundo Danubium versus partém occidentalem venit ad rippam ipsius Danubii ad duas metas lapideas, quarum una separat Budensis veteris et altéra ville Sancti Jacobi apostoli, et abinde ad eandem partém modicum procedendo venit ad quendam lapidem ro-tundum in superiori parte dicte ecclesie Sancti Jacobi situm iuxta viam, per quam de nova Buda itur ad veterem Budám, iuxta quem est altér lapis pro meta positus. Et inde vádit ad crepidinem vallis et per eandem crepidinem usque ad finem crepidinis et ibi in fine sunt due mete nove terree erecte, et ibi metatur terre Topsa eiusdem ecclesie Budensis. Deinde reflectitur ad partém septentrionalem, ascendit ad locum, qui dicitur Vzahazhegye et ibi sunt due mete terree erecte, quarum una separat predicte terre Topsa et alia domino regi. Et inde per eandem plagam vádit ad montem, qui dicitur Monyorosheg et ibi sunt due mete terree erecte, quarum una separat dicte terre Topsa et alia domino regi. Deinde per idem Monyoros vádit ad cacumen montis excelsi, in cuius cacumine est lapis magnus pro meta signatus, ubi mete terre Topsa predicte termi-nantur et iungitur metis ecclesie Bude veteris. Et abinde reflectitur ad partém orientalem et transeundo quandam vallem pervenit ad quendam montem, in cuius fine est lapis altér similiter pro meta signatus, circa quem sunt due mete terree erecte, quarum una separat ex parte meri-dionali domino regi et alia ex parte septentrionali eidem ecclesie Budensi. Et abinde íinita ipsa sémita pervenit ad magnam viam, que ducit versus albam ecclesiam Beate Virginis, et ibi circa eandem viam unam metam terream erexerunt, et inde per ipsam magnam viam venit circa dictam albam ecclesiam ad viam magnam Strigoniensem, circa quam sunt due mete terree erecte, quarum una a parte orientali et meridiei separat domino regi et alia a parte occidentis ecclesie Budensis antedicte. Deinde per eandem viam magnam Strigoniensem ad puteum sub monte fluentem et ab ipso puteo circa eandem viam magnam ad unam metam terream circa fossatum vinearum erectam et deinde parvum eundo similiter circa fossatum vinearum alia meta terrea est erecta et abinde circa
eandem vineam eundo sub arborem piri similiter circa fossatum vínea-rum similiter est una meta terrea erecta. Inde circa eandem viam ma-gnam una meta terrea est erecta et exinde ad unam metam terream inter eandem viam magnam et quandam semitam erectam, et inde per eandem semitam currendo ad eandem plagam occidentalem ad tres metas terreas angulares, quarum una separat ex parte meridionali ec-clesie Budensis et a parte occidentali terre Wrs ac a parte orientali domino regi. Et abinde transeundo ipsam viam magnam Strigoniensem versus plagam septentrionalem tendit ad quendam montem Fenyeumal dictum, et in latere ipsius montis est dumus nucis, iuxta quam metam terream erexerunt. Et abinde ascendendo per eundem montem venit ad quandam viam, per quam transitur per eundem montem iuxta vineas, ubi unam metam terream erexerunt. Et deinde per eandem viam ascen-dendo ad verticem ipsius montis unam metam terream erexerunt- Deinde per semitam descendendo inter vineas per eandem plagam septentrio-nalem pervenit ad locum, qui dicitur Thebesery et ibi sunt due mete antique, ubi iungitur metis possessionis Megyer et ibi est una meta terrea erecta. Et abinde reflectitur versus partém orientalem per quan-dam viam, transeundo eandem viam pervenit ad latus cuiusdam prati magni, ubi est quedam fovea, ubi olim erat lapis pro meta signatus et ibi unam metam terream erexerunt et abinde transeundo pratum illud pervenit ad lapidem perforatum, qui est iuxta molendinum cruciferorum ecclesie Sancti Spiritus et ibi iungitur iterato metis ecclesie ita, quod a plaga occidentali separat domino regi, a plaga orientali ecclesie Budensis et inde versus meridiem per murum dirutum, cuius lapides usque ad finálém lapidem sunt pro metis signati, et abinde per quandam metam terream ad murum curie fratrum minorum, cuius porta respicit versus ecclesiam albam Beate Virginis, et abhinc transeundo vicum circa alo-gium seu domum coloni reginalis currit per ortos ad quoddam fossatum, quod est ante castrum, quod quidem fossatum dividitur per quandam viam magnam, per quamitur ad predictam ecclesiam albam BeateVirginis, in cuius fossati utriusque latere sunt due mete lapidee, quarum una ex parte septen-trionali separat porcionem civitatis ecclesie cedenti et alia ex parte meridi-onali separat porcionem regalem. Per quam viam ante castrum tendit ver-sus Danubium per vicum, qui incoatur inter domos Ladislai Tumpa dicti ex una parte, sub cuius domo est lapis longus fixus metarum, et ex alia parte Emerici filii Petri venitur usque in rippam Danubii inter domos magistri al-taris BeateVirginis et Nicolaisclavi ex alia parte, et abinde transit Danubium ad insulam leporum supradictam iuxta superiorem partém castri diruti et ibi terminantur. Salvis ecclesie et earundem prepositi ac capituli iuribus tam in superiori parte quam inferiori metarum predictarum, quod in fluvio Danubii habere se pretendunt, per omnia remanentibus. Prete-rea statuimus districte continentes, ut dicti prepositus et capitulum ecclesie Budensis in omni persecucione iurium dictarum dominarum sanctimonialium specialiter in concessione literarum ipsorum dante communi regni nostri iusticia pro ipsis dominabus emanandarum omne
eadem iusticia et iurisordine, que vei qua aliis ecclesiis prelatis, baro-nibus et nobilibus exhibere sunt consueti, eisdem religiosis dominabus et earum procuratoriis absque omni diit'icultate et recusa aliquali íuturis semper temporibus observare teneatur et exhibere. Ceterum ut dicte do-mine sanctimoniales ab omni inquietudine et a calumpniancium eifre-nata cupiditate quorumlibet exempte quitate vivant et devocius pro nostra omnium christiíidelium salute iuges continuas preces eííundere valeant ad Deum, cui se voverunt, familiaturas dictis preposito et capitulo auctoritate regia firmiter inhibemus, ut ipsi pretactas dominas in pre-scriptis iuribus, iurisdiccionibus, proventibus, limitibus, metis et terminis premisso titulo concambiali ad nos devolutis et deventis, in qua temporis in eventu per se vei per alios molestare, impetere et inquietare ac ulte-riorem iurisdiccionem in eisdem pro se nequaquam auidiant vei presump-mant usurpare seu vendicare, irritum fore ex nunc decernimus et inane comuniterque per eosdem in contrarium preinissorum concambialium contractuum terminare, actum íinitur et attemptatum et ut omnis su-spicii et dubietatis scrupulum, quod de prioribus literis nostris privilegi-alibus super premisso contagio emanatis possit suborüi, de medio emul-cetetur et amputetur, omes literas et privilegia nostra videlicet et aliorum quorumcunque prescriptum íactum concambiale tangentes et tangencia ante presens nostrum privilégium emanatas et emanata cassamus, anu-lamus, irritam et reuocatam, cassaque vana et avia et frivola viribus-que committimus caritura ac eorum exhibitoribus nocitura presentis scripti nostri patrocinio mediante. In cuius rei memóriám iirmitatemque perpetuam presentes literas nostras privilegiales fieri íecimus pendencium autenticorum ac dupplicium sigillorum nostrorum munimine roboratas. Dátum per manus eiusdem venerabilis in Christo patris domini Nicolai episcopiZagrabiensisaule nostre vicecancellarii dilecti et fidelis nostri anno domini M° CCCo lmo sexto, sedecimo Kalendas Novembris regni autem nostri anno quindecimo. Venerabilibus in Christo patribus Nicolao Stri-goniensi locique eiusdem comite perpetuo, Colocensi sede vacante et Dominico Spalatensi archiepiscopis, Nicolao Agriensi, Andrea Transilvano, Demetrio Waradiensi, Nicolao Quinqueecclesiensi, Thoma Chanadiensi, Johanne Wesprimiensi, Colomanno Jauriensi et Mychaele Vachiensi, fratribus Thoma Syrimiensi, Stephano Nitriensi et Peregrino Boznensi episcopis ecclesias Dei íeliciter gubernantibus. Magniíicis viris Nicolao palatino et iudice Comanorum, Nicolao wayuoda Transsilvano et comite de Zonuk, Cykou magistro thawarnicorum nostrorum, comite Nicolao de Zech iudice curie nostre, Nicolao de Machov et Nicolao tocius Sclavonie et Croacie banis, Leukus dapiíerorum, Dyonisio agasonum, Thoma iani-torum nostrorum magistris, Symone filio Mauricy comite Posoniensi ac aliis quamplurimis regni nostri comitatus tenentibus et honores.
Átírta 1412 július 19-én a Lampert óbudai pr., Wrode János olvasó és Miklós éneklő kanonokok által bemutatott, I. Lajos k. régi és új pecsétjével megerősített hártya erededetiről Zsigmond k. Ennek hártya eredetije függő pecsét nél-kül a veszprémi kpt. országos levéltárában Metales 10. jelzet alatt. Ide kétségtelenül az óbudai káptalan menekülésekor került azon egyéb oklevelekkel együtt, amelyek leírása szin-tén megvan a kpt. levéltárában. A Buda és Óbuda környékén levő helyek és a fehéregyházi kérdés ezen legfontosabb em-lékének teljes szövegét azért vettem fel a sorozatba, mert a többi, középkorból származó példány csonka. Szószerint egye-zik a fenti szöveggel I. Lajos k. 1366 október 17-én (anno Domini M° CCC mo Imo sexto sedecimo Kalendas Novem-bris) kiadott megerősítése is, (Dl. 4631), de ez a hártyapél-dány is szánalmasan összeégett, eleje és vége valahogy ol-vasható, a határjáró részből viszont alig egy két sor.
Az óbudai kpt. pozsonyi oklevelei közt található pél-dány keltezése 1355 augusztus 17, elrongyolódott hártya ere-detije capsa I. fasc. 2 nr. 5. jelzetet visel. Ennek a Fejér IX 2. 370. stb. lapján kiadott szövegét javította Knauz a Magyar tört. tár XII. 14—15. lapjain. A szintén Pozsonyban levő 1361 január 13-iki, saját káptalani átírat ugyancsak szakado-zott és nehezen olvasható eredetijének jelzete capsa I. fasc. 2. nr. 6. Szövegét meglehetősen hibátlanul közli Fejér IX. 3. 274. stb. 1. Ezekről készültek az újkori másolatok, köztük a Dl. 22480. jelzetű 1720 május 6-án gr. Zichy Péter kérésére.
A kétféle szöveg gondos összehasonlítása és főként a határjáró résznél tapasztalható eltérések mérlegelése érthe-tővé teszi egyrészt az óbudai káptalan mentalitását jogai védelmében, másrészt igazolja, hogy a nyilván kétféle for-rásból eredő határjáró jelentés közti eltérés volt első sorban az oka a kpt. és a fejlődésnek indult királyi Óbuda lakói közt mintegy két századon át dult viszálynak. Az oklevél szövegére tett megjegyzéseimet részletesen közöltem Óbuda egyházi intézményei a középkorban 77—82. 1. és Mit várhatunk a Fehéregyház körül folyó ásatásoktól című tanulmányaimban.
Nincsenek megjegyzések:
Megjegyzés küldése